Η ανασύσταση ενός δοντιού αποτελεί μία σύγχρονη, ικανοποιητική αισθητικά και λειτουργικά λύση για την αποκατάστασή του. Εφαρμόζεται, όταν ένα δόντι λόγω τερηδονισμού, κατά τον καθαρισμό του χάσει μεγάλο τμήμα της οδοντικής ουσίας ή ένα δόντι έχει σπάσει μετά από τραυματισμό
Εφόσον υπάρχει ικανή ποσότητα δοντιού στο τμήμα που έχει απομείνει, αυτό χρησιμοποιείται πλέον ως άξονας για την ανασύστασή του. Προϋπόθεση αποτελεί το δόντι να είναι ήδη απονευρωμένο ή να απονευρωθεί πριν από την ανασύσταση. Επίσης, απαιτείται το οστό στο οποίο εισχωρεί η ρίζα του δοντιού και τα ούλα γύρω του να είναι υγιή.
Με την ανασύσταση χρησιμοποιείται η ρίζα του δοντιού ως στήριξη πάνω στην οποία θα χτιστεί το δόντι που λείπει. Για την ανασύσταση χρησιμοποιείται άξονας από υαλονήματα, ή ανθρακονήματα ή από κράματα μετάλλων, αναλόγως με το είδος του δοντιού και το είδος της αποκατάστασής του. Αναλόγως του υλικού, αντίστοιχο είναι και το κόστος ανασύστασης. Ο άξονας συγκολλάται σταθερά μέσα στην ρίζα του δοντιού.
Στη συνέχεια χρησιμοποιείται το υλικό με το οποία γίνονται τα σφραγίσματα, δηλαδή η συνθετική ρητίνη για την πλήρη ανασύσταση του δοντιού στις διαστάσεις και στο χρώμα του δοντιού που προϋπήρχε.
Το αποτέλεσμα είναι αισθητικά πολύ ικανοποιητικό, η αποκατάσταση γίνεται σε μία μόνο συνεδρία, εκτός εάν πρέπει να προηγηθεί η απονεύρωση και το κόστος της ανασύστασης είναι πολύ πιο οικονομικό από την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος στη θέση ενός δοντιού, που σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να αφαιρεθεί.
Το μειονέκτημα της ανασύστασης είναι ότι η διάρκεια ζωής του νέου δοντιού δεν είναι ίδια με αυτή μιας προσθετικής εργασίας, καθώς είναι πιο αδύναμο δόντι απ’ ό,τι ένα υγιές και θέλει προσοχή από το άτομο κατά τη μάσηση σκληρής τροφής, για να μη σπάσει.
Η ανασύσταση αποτελεί πιο προσωρινή λύση, αλλά σας επιτρέπει να έχετε ένα στόμα χωρίς κενά – τα οποία δημιουργούν αισθητικό και λειτουργικό πρόβλημα – για ικανοποιητικό διάστημα.
Για να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερης διάρκειας αποτέλεσμα, τα δόντια που έχουν ανασυσταθεί, καλύπτονται με στεφάνη (θήκη), ώστε να μην υπάρχει κινητικότητα και να μη σπάσουν κατά τη διαδικασία της μάσησης.
