Υπάρχουν διάφορες μορφές διαβήτη:
- Ο διαβήτης τύπου I (ή ινσουλινοεξαρτώμενος) που οφείλεται στην ανεπαρκή παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας, λόγω καταστροφής των ειδικών β-κυττάρων του παγκρέατος που την παράγουν και προσβάλλει κυρίως ασθενείς νεαρής ηλικίας,
- Ο διαβήτης τύπου II (ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος) που οφείλεται στην ελλιπή παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας. Αφορά το 80% των ασθενών και εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, κυρίως ενήλικες, και
- Ο διαβήτης κύησης, ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μοιάζει με το διαβήτη τύπου II κι εμφανίζεται σε ποσοστό3-5% των κυήσεων.
Τα κυριότερα συμπτώματα της νόσου είναι η πολυδιψία (έντονη δίψα), η πολυουρία (και ειδικά κατά τις βραδινές ώρες), η πολυφαγία (που συνοδεύεται από απώλεια και όχι από αύξηση βάρους), ο κνησμός, η συχνή εξάντληση χωρίς ιδιαίτερη σωματική δραστηριότητα, η δυσκολία επούλωσης των πληγών και οι συχνές φλεγμονές και λοιμώξεις. Ο διαβήτης έχει γενικότερες επιδράσεις σε διάφορα όργανα και συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως λ.χ. η καρδιά, τα αγγεία, τα νεύρα, τα νεφρά, τα άκρα.
Η διάγνωση του διαβήτη είναι έργο του ειδικού ενδοκρινολόγου. Τα διαγνωστικά κριτήρια που έχουν θεσπιστεί για τη διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη σε γενικές γραμμές είναι τα ακόλουθα:
- Παρουσία κλασικών συμπτωμάτων του διαβήτη και τιμή γλυκόζης σε οποιαδήποτε στιγμή > 200 mg/dl
- Τιμή σακχάρου νηστείας > 126 mg/dl ( που λαμβάνεται δηλαδή μετά από 8 τουλάχιστον ώρες αποχής από την πρόσληψη τροφής0
- Καμπύλη σακχάρου > 200 mg/dl (είναι η τιμή σακχάρου 2 ώρες μετά από φόρτιση με 75 γλυκόζης από του στόματος)
- Ένας χρήσιμος δείκτης που όμως δε χρησιμοποιείται για τη διάγνωση του διαβήτη αλλά για την παρακολούθηση της ρύθμισης του σακχάρου αίματος είναι η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ( HbA1c). Τιμές HbA1c <6% θεωρούνται ενδεικτικές καλού γλυκαιμικού ελέγχου.
Ο διαβήτης εμφανίζει σημαντικές στοματικές εκδηλώσεις. Βασική αιτία εμφάνισης αυτών είναι η μειωμένη αμυντική ικανότητα του οργανισμού στη δράση των μικροβίων του στόματος, λόγω των αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Οι σημαντικότερες εκδηλώσεις του διαβήτη στο στόμα είναι:
- ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ όπως μυκητιάσεις των βλεννογόνων, της γλώσσας, ομαλό λειχήνας, συγχειλίτιδες.
- ΕΞΕΛΚΩΣΕΙΣ των βλεννογόνων του στόματος.
- ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ, δηλαδή μειωμένη παρουσία του σάλιου στο στόμα που οδηγεί σε απώλεια της ευεργετικής δράσης του στα δόντια και τους βλεννογόνους, καταστροφή των σκληρών ιστών των δοντιών και τελικά αύξηση της τερηδόνας των δοντιών αλλά και δυσκολίες στη μάσηση και κατάποση των τροφών.
- ΚΑΥΣΑΛΓΙΑ, έντονη αίσθηση καψίματος στη γλώσσα και στο στόμα γενικότερα.
- ΚΑΚΟΣΜΙΑ ή/ και απόπνοια ακετόνης.
- ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΟΥΛΩΣΗΣ των τραυμάτων του στόματος μετά από εξαγωγές και άλλες χειρουργικές επεμβάσεις στη στοματική κοιλότητα.
- αιμορραγία των ούλων (είτε κατά το βούρτσισμα των δοντιών και των ούλων ή και αυτόματα)
- πόνος, ερυθρότητα, οίδημα (πρήξιμο) των ούλων υφίζηση (υποχώρηση) των ούλων, με αποτέλεσμα τα δόντια να φαίνονται μεγαλύτερα ή πιο κίτρινα στη ρίζα τους
- αίσθημα καψίματος
- κακοσμία
- αίσθημα στεγνού στόματος
- κινητικότητα των δοντιών
- αλλαγές στη σύγκλειση των δοντιών ( στον τρόπο με τον οποίο έρχονται σε επαφή τα πάνω με τα κάτω δόντια)